Witold Paprocki w artykule → „Kras 52 – edycja nadkompletna” opublikowanym na łamach „Ruchu Muzycznego” entuzjastycznie o projekcie Kras, którego częścią miałem przyjemność i zaszczyt być.
Dosłownie kilka dni temu duchy sprawcze tego projektu – czyli Agnieszka Budzińska-Bennett i Marc Lewon – odebrały nagrodę Gramophone –
Gramophone Classical Music Awards to jedna z najbardziej prestiżowych nagród w świecie muzyki klasycznej. Przyznawana od 1977 roku przez brytyjski magazyn „Gramophone”, honoruje najwybitniejszych wykonawców, dyrygentów, zespoły oraz nagrania wyróżniające się pod względem artystycznym i technicznym. Nazywana często „Oscarami muzyki klasycznej”, nagroda ta uchodzi za symbol doskonałości w branży. [cytat z linkowanego niżej artykułu]
– o czym pisze m.in. partner projektu, czyli Instytut Adama Mickiewicza w tekście → „Gramophone Classical Music Award 2025 dla projektu Krasiński Codex”, wczoraj natomiast ukazał się ww. artykuł w RM.
A w nim m.in. takie (jakże miłe) słowa:
Choć jako pierwszy ukazał się zapis fonograficzny, nie ulega wątpliwości, że podstawą całego przedsięwzięcia jest pokaźnych rozmiarów książka z opracowaniem materiału muzycznego XV-wiecznego rękopisu. Aby podkreślić komplementarność obu wydawnictw, nadano im niemal identyczną szatę graficzną. Album nutowy przykuwa uwagę już formą zewnętrzną, nawiązującą do dawnych woluminów z ornamentowaną okładką i zdobionym grzbietem, złoceniami i metalowymi okuciami na rogach. Z prawdziwą przyjemnością bierze się tę księgę do rąk, a satysfakcji dodaje świadomość, że prawdziwe bogactwo czeka w jej wnętrzu.
Polecam album → „The Krasiński Codex (Fifteenth Century Music From Cracow)”, wydany nakładem niemieckiej oficyny Raumklang (także w serwisach streamingowych), publikację → „Kodeks Krasińskich (PL-Wn Rps 8054 III)” projektu autorstwa mojego i Emila Wojtackiego. Oraz wywiedziony ze zbioru Kras wspaniały album → „Laeta mundus” wydany nakładem Anaklasis (powered by PWM) w fantastycznej serii „Revisions”.
(Pod koniec ubiegłego roku polecałem już ten album – na fali emocji wywołanych przez świetny koncert w Radiu Kraków, w ramach pierwszej edycji cyklu koncertów Anaklasis na Fali.
Natomiast na początku października zespół Adam Bałdych, Michał Górczyński, Agnieszka Budzińska-Bennett i Ensemble Peregrina przygotował wraz z orkiestrą Aukso pod wodzą maestro Marka Mosia orkiestrową wersję tego materiału w ramach festiwalu muzyki współczesnej Auksodrone w Tychach (bardzo ciekawe rozwinięcie, ale osobiście mnie odpowiada bardziej wersja kameralna).
A pod koniec listopada druga edycja cyklu koncertowego Anaklasis na Fali w Radiu Kraków – 7 rewizji kompozytorx współczesnych autorstwa najciekawszych artystów sceny jazzowej i eksperymentalnej w Polsce.
Dużo linków, dużo polecajek. Ale to jest chyba najfajniejsze: kultura rodzi kulturę. Z rękopisu Kras powstała książka, z niej trzypłytowy album z wykonaniami i rekonstrukcjami, inspiracja albumu muzyki współczesnej, który wzbogacił program minifestiwalu muzyki współczesnej w studiu radiowym.
Mam przeczucie graniczące z pewnością, że to nie jest ostatnie słowo projektu Kras).
***
Kiedyś na pewno napiszę więcej o tym projekcie o kryptonimie Kras, bo zdecydowanie jest o czym pisać, ale, no właśnie, jest o czym pisać, a że rzecz wymaga solidniejszego namysłu, czeka na spokojniejszy czas.
Póki co odsyłam do ww. artykułu Witolda Paprockiego, → fotograficznej dokumentacji projektu autorstwa Basi Budniak na stronie oraz dwóch rolek PWM-owych, które znaleźć można także na → instagramowym profilu [tmh].
PS Polecam też świetne omówienia projektu Kras w podkaście → DNA Muzyki Polskiej (marzec 2025).
PS2 Anaklasis na Fali i Auksodrone nie pojawiają się w tym tekście przypadkowo – w obu festiwalach biorę udział nie tylko jako słuchacz… 😎

No Comments.