[PUBLIKACJE]
CURZIO MALAPARTE
KAPUTT
[KLIENT]
WYDAWNICTWO W.A.B.
[ROK]
2021
[ZAKRES PRAC]
PROJEKT OKŁADKI
Książka należy do kanonu reportażu XX wieku. Autor „z brutalną bezpośredniością i szczegółowością opisuje okrucieństwo drugiej wojny światowej, ukazując obraz chylącej się ku upadkowi, stającej się «stosem gruzów i odpadków» Europy. Autor podróżuje po ogarniętych wojną Bałkanach, ziemiach okupowanej Polski, ZSRR, a później także Finlandii. Relacjonuje m.in. kolację na Wawelu, w której uczestniczył na zaproszenie Hansa Franka, czy zwiedzanie getta warszawskiego w towarzystwie niemieckiego boksera Maxa Schmelinga” (nota wydawcy).
Koncepcja okładkowa oparta została na jednym z najbardziej charakterystycznych obrazów z książki – przedstawieniu końskich łbów wystających ze skutego lodem jeziora Ładoga – pożenionym z kadrem z filmu „My Winnipeg” Guya Maddina. Interpretacyjnie została wywiedziona z konstruktywnie krytycznego eseju Pawła Majewskiego opublikowanego na łamach „Kultury Liberalnej”.
Książka należy do kanonu reportażu XX wieku. Autor „z brutalną bezpośredniością i szczegółowością opisuje okrucieństwo drugiej wojny światowej, ukazując obraz chylącej się ku upadkowi, stającej się «stosem gruzów i odpadków» Europy. Autor podróżuje po ogarniętych wojną Bałkanach, ziemiach okupowanej Polski, ZSRR, a później także Finlandii. Relacjonuje m.in. kolację na Wawelu, w której uczestniczył na zaproszenie Hansa Franka, czy zwiedzanie getta warszawskiego w towarzystwie niemieckiego boksera Maxa Schmelinga” (nota wydawcy).
Koncepcja okładkowa oparta została na jednym z najbardziej charakterystycznych obrazów z książki – przedstawieniu końskich łbów wystających ze skutego lodem jeziora Ładoga – pożenionym z kadrem z filmu „My Winnipeg” Guya Maddina. Interpretacyjnie została wywiedziona z konstruktywnie krytycznego eseju Pawła Majewskiego opublikowanego na łamach „Kultury Liberalnej”.
Książka należy do kanonu reportażu XX wieku. Autor „z brutalną bezpośredniością i szczegółowością opisuje okrucieństwo drugiej wojny światowej, ukazując obraz chylącej się ku upadkowi, stającej się «stosem gruzów i odpadków» Europy. Autor podróżuje po ogarniętych wojną Bałkanach, ziemiach okupowanej Polski, ZSRR, a później także Finlandii. Relacjonuje m.in. kolację na Wawelu, w której uczestniczył na zaproszenie Hansa Franka, czy zwiedzanie getta warszawskiego w towarzystwie niemieckiego boksera Maxa Schmelinga” (nota wydawcy).
Koncepcja okładkowa oparta została na jednym z najbardziej charakterystycznych obrazów z książki – przedstawieniu końskich łbów wystających ze skutego lodem jeziora Ładoga – pożenionym z kadrem z filmu „My Winnipeg” Guya Maddina. Interpretacyjnie została wywiedziona z konstruktywnie krytycznego eseju Pawła Majewskiego opublikowanego na łamach „Kultury Liberalnej”.
Książka należy do kanonu reportażu XX wieku. Autor „z brutalną bezpośredniością i szczegółowością opisuje okrucieństwo drugiej wojny światowej, ukazując obraz chylącej się ku upadkowi, stającej się «stosem gruzów i odpadków» Europy. Autor podróżuje po ogarniętych wojną Bałkanach, ziemiach okupowanej Polski, ZSRR, a później także Finlandii. Relacjonuje m.in. kolację na Wawelu, w której uczestniczył na zaproszenie Hansa Franka, czy zwiedzanie getta warszawskiego w towarzystwie niemieckiego boksera Maxa Schmelinga” (nota wydawcy).
Koncepcja okładkowa oparta została na jednym z najbardziej charakterystycznych obrazów z książki – przedstawieniu końskich łbów wystających ze skutego lodem jeziora Ładoga – pożenionym z kadrem z filmu „My Winnipeg” Guya Maddina. Interpretacyjnie została wywiedziona z konstruktywnie krytycznego eseju Pawła Majewskiego opublikowanego na łamach „Kultury Liberalnej”.
Kolorystyka wzięta z jednego z obrazów Oskara Kokoschki (adekwatnego tematycznie, choć powstałego tuż po pierwszej wojnie).
Oprawa twarda, okrągły grzbiet. Jasnożółta okleina Geltex 115 LS zadrukowana cmykiem, uszlachetniona czerwonym hot-stampingiem folią Grafmaj Falu Red. Czerwone nici i kapitałka.
Kolorystyka wzięta z jednego z obrazów Oskara Kokoschki (adekwatnego tematycznie, choć powstałego tuż po pierwszej wojnie).
Oprawa twarda, okrągły grzbiet. Jasnożółta okleina Geltex 115 LS zadrukowana cmykiem, uszlachetniona czerwonym hot-stampingiem folią Grafmaj Falu Red. Czerwone nici i kapitałka.
Typograficznie rzecz oparta na displayowym, wyrazistym kroju Solenizant Macieja Połczyńskiego uzupełnionym kanciastym, szorstkim, pasującym do ostrokątnej ilustracji i ekspresjonistycznej stylistyki utworu krojem Preissig Antikva Františka Štorma.
Typograficznie rzecz oparta na displayowym, wyrazistym kroju Solenizant Macieja Połczyńskiego uzupełnionym kanciastym, szorstkim, pasującym do ostrokątnej ilustracji i ekspresjonistycznej stylistyki utworu krojem Preissig Antikva Františka Štorma.
„«Kaputt» to książka smutna, zadziwiająca, przerażająca i liryczna. Pokazuje skutki ideologicznego fanatyzmu, rasizmu, wypaczonych wartości udających duchową czystość i nienawiści do życia w ich najbardziej osobistych i haniebnych aspektach. Jest to absolutnie niezbędne do zrozumienia tego, co działo się podczas drugiej wojny światowej”. / Margaret Atwood
„«Kaputt» to książka smutna, zadziwiająca, przerażająca i liryczna. Pokazuje skutki ideologicznego fanatyzmu, rasizmu, wypaczonych wartości udających duchową czystość i nienawiści do życia w ich najbardziej osobistych i haniebnych aspektach. Jest to absolutnie niezbędne do zrozumienia tego, co działo się podczas drugiej wojny światowej”. / Margaret Atwood
„«Kaputt» to książka smutna, zadziwiająca, przerażająca i liryczna. Pokazuje skutki ideologicznego fanatyzmu, rasizmu, wypaczonych wartości udających duchową czystość i nienawiści do życia w ich najbardziej osobistych i haniebnych aspektach. Jest to absolutnie niezbędne do zrozumienia tego, co działo się podczas drugiej wojny światowej”. / Margaret Atwood
W 2024 roku „Kaputt” doczekał się towarzyszki – wydawca zdecydował się wznowić drugie słynne dzieło Malapartego, czyli „Skórę” w podobnej szacie graficznej. Tym samym projekt okładki zmienił się w projekt miniserii.
W 2024 roku „Kaputt” doczekał się towarzyszki – wydawca zdecydował się wznowić drugie słynne dzieło Malapartego, czyli „Skórę” w podobnej szacie graficznej. Tym samym projekt okładki zmienił się w projekt miniserii.
W 2024 roku „Kaputt” doczekał się towarzyszki – wydawca zdecydował się wznowić drugie słynne dzieło Malapartego, czyli „Skórę” w podobnej szacie graficznej. Tym samym projekt okładki zmienił się w projekt miniserii.
[SUPPORT GRAFICZNY]
KATARZYNA SKOCZYLAS
[FOTOGRAFIE]